Winter Treasures

In winter when the trees are sound asleep

And the skies are queenly blue and clear

I walk, not minding where I tread

To lose myself in nature’s treasury.

I wade through soft beds of lustrous snow

And watch the twinkling ice and frosty gold,

Crystal flakes and fluffy crests in white

Charm my eyes and wake my soul’s delight.

A milllion, million gleaming rainbow stars

Seem blinking on the snowy ground

A million, million glorious pearls and gems

Are squeking under my light step.

There is a magic spell in a chilly day like this

The wind’s breath froze to death in pure bliss

And from the gilded, dazzling plain around

 Comes no movement and no sound.

I’m far away from home now, must return

Before the Sun ends his majestic sojourn

I made friends with the trees and the frozen lake

Yet, so far from mankind

a frosty pang of loneliness I felt.

                                                                                                                                     

Ty

Spokojne wody Twej łagodności opływają mnie

Drgające nurty Twego ciepła, Twej delikatności

Wygładzają moje kanty

Szlifujesz mnie niczym diament.

Już niebawem z ostrej bryłki żwiru

Otoczakiem się stanę.

To the Playful Wind

In velvet shoes the restless wind

Meanders through the woods and fields

He brushes leaves and blades of grass

With gentle, trembling breathe.

With gentle, trembling breathe ...

He makes them dance and sing.

With whirls of dust, he journeys free
And climbs the crowns of tallest trees

He gives their branches playful shakes

And makes them hum and sway….

And makes them hum and sway.

 With stronger blow and bolder kiss

He robs the branches of their leaves

And for an instant gives them wings

And lets them drift and swirl …

And lets them drift and swirl.

They circle in his soft embrace

The vivid yellows and hectic reds

Perform the scenes of magic bright

A brilliant display of autumn’s art

Then softly settle down…

And rest upon the ground.

With silky movements, here and there
The wind casts wrinkles on the lake
Then like a flighty ghost he slips away.
Where? Maybe to the magic realm

Maybe to the land of dream … or heaven.

Dla czytelników polskojęzycznych dostarczam przekład powyższego wiersza (tłumaczenie włsne):

Do Figlarnego Wiatru

Obuty w aksamit wiatr niecierpliwy

Wędruje przez przez pola i leśne krainy

Sczesuje listowie i szpilki traw

I oddechami lekkimi, drążycmi

I oddechami lekkimi, drążycymi

Wprowadza je w śpiewny tan.

Wraz z wirem pyłu, kursuje gdzie chce

Szybując w korony najwyższych drzew

Gałązkom kuksańce zalotne śle

I wprawia je w rozbujany szmer

I wprawia je w rozbujany szmer

W uściskach wiatru ogniste czerwienie

I żółcie jaskrawe kołują szalenie

Magiczne kreując przedstawienie

By miękko opaść na łany traw

 I spocząć w źdźbłach i mchach

I spocząć w źdżbłach i mchach

Mocniejszym podmuchem i śmielszym całusem

Odziera konary z liściastych sukien

By na sekundkę obdarzyć je skrzydeł bonusem

 I wprawić je w wirujący czar

I wprawić je w wirujący czar

Gładkim muśnięciem, to tu to tam

Wiatr marszczy jeziora twarz

A potem nim płocha zjawa umyka w dal

Dokąd? Może do  czarów królestwa

Może do snów krainy albo hen aż do .... nieba.